Κυριακή 28 Σεπτεμβρίου 2014

Μπουτίκ για αυτόχειρες / Le Magasin des Suicides (2012)

Σκηνοθεσία: Patrice Leconte

Συντάκτης: Καλόγερος

Φανταστείτε να είχατε ένα μαγαζί, όπου θα παρείχατε σε ανθρώπους αντικείμενα, ροφήματα κ.ο.κ, με μοναδικό σκοπό να αυτοκτονήσουν. Αυτό θα σας βόλευε κάπως: για παράδειγμα, ποιος θα παραπονιόταν για την τιμή; Σχεδόν κανένας. Επίσης, δεν θα είχατε ανικανοποίητους πελάτες, αφού θα πέθαιναν (δύσκολα αποτυγχάνει κάποιος σε αυτό).  Και, φυσικά, η δουλειά δεν θα τελείωνε ποτέ σε έναν τόσο απαισιόδοξο κόσμο.

Ένα τέτοιο μαγαζί έχει ο Mishima και η μίζερη οικογένειά του στην ταινία «Μπουτίκ για αυτόχειρες». Και έχει πελατεία. Ικανοποιημένοι είναι όλοι από τις ζωές τους, μέχρι που μια μέρα η σύζυγος του Mishima θα γεννήσει ένα παράξενο παιδί, τον Alan, ο οποίος όλη την ώρα χαμογελάει και δεν μοιάζει με τους γονείς και τα αδέρφια του. Μεταδίδει θετική ενέργεια, ίχνος της οποίας δεν υπάρχει στους συγγενείς του. Ατυχία!

Η ταινία είναι γαλλικής παραγωγής και δεν θα βρείτε τον Alain Delon, παρά μόνο κινούμενα σχέδια! Μη τη δείτε, ωστόσο, με το ανιψάκι σας ή κανένα παιδάκι που σας άφησαν να φυλάξετε. Είναι ταινία με νόημα και πρέπει να το βρείτε, μπορείτε; Καλή τύχη!

Οχτώ λόγοι για τους οποίους βάζω οχτώ αστέρια στην ταινία:

           1. Η πρωτότυπη υπόθεση και ο τρόπος απεικόνισης ενός (σχεδόν) φανταστικού κόσμου.
       2. Η ωραία ατμόσφαιρα, που με έκανε να νιώσω οικείος των χαρακτήρων.
           3. Τα πολύ ωραία κινούμενα σχέδια, γιατί ξυπνούν το παιδί μέσα μου.
           4. Τα γαλλικά τραγούδια που προσδίδουν μια ομορφιά στην ταινία.
           5. Ο αισιόδοξος αέρας που αποπνέει η εξέλιξη της ιστορίας.
           6. Ο καθοριστικός ρόλος των μικρών παιδιών.
           7. Η προσωπικότητα του Alan, ο οποίος μου θυμίζει τον εαυτό μου.
           8. Ο χορός της Matilyn, που με έκανε να δω ομορφιά σε μία χοντρή κοπέλα.

À résumer,  μια ταινία που κακώς δεν είναι γνωστή, κατά τη γνώμη μου. Δεν πλέκω εγκώμιο, δεν την παρουσιάζω ως αριστούργημα, αλλά την θεωρώ καλή και δεν χάνετε τίποτα αν τη δείτε. Αν δεν τη δείτε ίσως χάσετε κάτι. Εγώ απλώς ένιωσα την ανάγκη να τη διαδώσω.

Βαθμολογία: 8/10


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου